ποσσίκλυτος

-ον, Α

ξακουστός για τα πόδια του, για την ταχύτητα στο τρέξιμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ποσσί, επικ. τ. δοτ. πληθ. τού πούς + κλυτός (< κλύω), πρβλ. θεόκλυτος].